شهر زنان بیوه

لیلی فرهادپور از ترجمه کتابی با عنوان «شهر زنان بیوه» نوشته حیفا زنگنه خبر داد و گفت: این کتاب به روایت زنی عراقی از جنگ و مقاومت می‌پردازد. لیلی فرهادپور در مورد این کتاب گفت: در سال 1958 میلادی، هنگامی که حیفا زنگنه فقط 8 سال داشت، عراقی‌ها به خیابان‌ها ریختند تا استقلال خود را از انگلیس و حکومت پادشاهی سرسپرده جشن بگیرند. اما در دهه‌ی هفتاد میلادی با کودتای حزب بعث عراق این فضا فروپاشید. وی ادامه داد: زنگنه در جنگ علیه صدام، به نیروهای مسلح مقاومت پیوست و چنین بود که در عنفوان جوانی دستگیر شد، به زندان افتاد و شکنجه را تجربه کرد. بعد از تحمل شش‌ماه حبس در زندان ابوغریب، زنگنه آزاد شد و از آن موقع تاکنون در تبعید به سر می‌برد. فرهادپور درباره موضوع کتاب گفت: در «شهر زنان بیوه»، حیفا زنگنه، برای ما داستان کشورش را باز می‌گوید. داستان را از اواخر قرن بیستم شروع می‌کند، از حمله امریکا و انگلیس به عراق و به زمان اشغال عراق توسط امریکا می‌رسد. او برای ما شمه‌ای از جامعه عراق را به تصویر می‌کشد. جامعه‌ای که سال‌ها درگیر تحریم‌ها، جنگ و اشغال بوده است. از جامعه‌ای می‌گوید که سعی دارد کشورش را بر اساس ارزش‌های خود بسازد. این مترجم افزود: زنگنه در این کتاب به تاریخ مفصلی از مشارکت‌های اجتماعی و فعالیت‌های سیاسی زنان عراق می‌پردازد. او انگشت اتهام خود را به سوی بسیاری از سازمان‌های غیر دولتی عراقی نشانه رفته است که بعد از تهاجم امریکا به عراق در سال 2003 مثل قارچ رشد کرده‌اند و نوعی استعمار فمینیست مآبانه را، که ربطی به زنان عراقی امروز ندارد، حمایت می‌کنند. فرهادپور ادامه داد: دست آخر، زنگنه از بغداد امروز می‌نویسد، شهری مملو از زنان و کودکان که داغدارعزیزانشان و همچنین موطن از دست رفته‌شان هستند. زنان و کودکانی که حقوق ملی‌شان این جسارت را به آنها می‌دهد تا با مقاومت و آزادیخواهی عراقی مستقل را برای خود خلق کنند. این روزنامه‌نگار درباره نحوه ترجمه این کتاب هم گفت: ترجمه این اثر ساده نبود. در خصوص تاریخ معاصر عراق در این کتاب ما با دیدگاه متفاوت نسبت به آنچه تا امروز دیده و شنیده‌ایم، مواجه می‌شویم و همین دیدگاه متفاوت باعث برخی از تحلیل های متفاوت می‌شود که لزوم تفسیر و توضیحاتی دارد. از این رو مترجم سعی کرده است این شکاف‌های دیدگاهی را تا آنجا که مقدور بوده در پانوشت‌ها ترمیم کند.