معرفی کتاب نفوس مرده اثر نیکلای گوگول
نیکلای واسیلیویچ گوگول، زاده ی 31 مارس 1809 و درگذشته ی 4 مارس 1852، نویسنده ی اوکراینی الاصل روس بود.گوگول در روستای ساروچینتسی واقع در اوکراین کنونی به دنیا آمد. او در کودکی به عمویش در اجرای نمایش هایی به زبان اوکراینی کمک می کرد.گوگول در سال 1820 به مدرسه ی هنری نیژین رفت و تا سال 1828 در آن جا ماند. او در همین مدرسه، نویسندگی را آغاز کرد و به بازیگری نیز علاقه مند شد. گوگول در سال 1831 اولین مجموعه از داستان های خود را به چاپ رساند و خیلی زود با بازخوردهای بسیار مثبتی رو به رو شد. او بعد از این، داستان ها و نمایشنامه های متعددی نوشت که همگی در زمره ی آثار موفق ادبیات روسیه قرار دارند.وی در شب 24 فوریه ی 1852 برخی از دست نویس های خود را سوزاند. اندکی پس از این اتفاق، نیکلای گوگول به بستر رفت، هیچ غذایی نخورد و نه روز بعد چشم از جهان فرو بست.
کتاب نفوس مرده، رمانی کمدی نوشته ی نیکلای گوگول است که در طول سال ها به خاطر معرفی طیفی گسترده از شخصیت های مختلف و ارائه ی طنزی تاریک و به یاد ماندنی، مورد تحسین و تمجید منتقدین و مخاطبین سراسر جهان قرار گرفته است. داستان این رمان، به ماجرای مردی به نام چیچیکوف می پردازد که نقشه ای زیرکانه کشیده تا خیلی سریع ثروتمند شود. او در سراسر روسیه می چرخد و با قیمتی پایین، برده های تازه فوت کرده را از زمینداران می خرد. او سپس از این برده ها به عنوان وثیقه استفاده می کند و به تدریج صاحب مال و اموالی می شود. داستان رمان نفوس مرده پر است از دیالوگ های فوق العاده جذاب و خنده دار چیچیکوف با زمیندارانی که هر کدام از دیگری، عجیب تر و حریص تر هستند.
نفوس مرده تصویری زنده از مردم روسیه آن روز است. از مردمی اسیر خرافات، بیکارگی، خیال پردازی، شکمبارگی، میخوارگی، تشریفات احمقانه، وراجی های بی پایان، که نویسنده آنها را به صورت های گوناگون در صحنه ای خنده دار، شگفت انگیز، قصه وار یا در بحث های فلسفی نمایان می سازد.
ویژگی های کتاب نفوس مرده
این اثر جزو لیست برترین کتاب های تاریخ ادبیات به انتخاب انجمن کتاب نروژ قرار گرفته است.
سریالی نیز بر اساس این کتاب در سال 1984 ساخته شده است.
نشر Barnes & Noble در مورد این اثر نوشته است:
A stylistic tour de force.
شاهکاری در سبک نگارش.
مجله گاردین نیز می نویسد:
It is one of those masterpieces that change the way you see other books, forever.
این کتاب از آن دست شاهکارهایی است که بینش تان نسبت به دیگر کتاب ها را برای همیشه عوض می کند.
ناباکوف ،نویسنده شهیر روسی در مورد این اثر می نویسد:
Gogol was a strange creature, but then genius is always strange.
گوگول، موجود عجیبی بود، اما نبوغ همیشه عجیب است.
قسمت هایی از کتاب نفوس مرده
“بی شک فقط پروردگار می تواند ویژگی های آدم هایی مانند مانیلوف را تشخیص دهد. بعضی آدم ها، آن گونه که معروف است، «نه زنگی زنگند و نه رومی روم» و مانیلوف بی هیچ تردیدی جزو این گروه از آدم ها بود. این آدم زاغ و بور، با چشمان آبی و لبخندی نوازشگر، قیافه ی دلپسندی داشت. اجزاء صورتش از جذابیت ویژه ای برخوردار بود، اما جذابیتی ساختگی، رفتار و گفتارش بیش از اندازه تملق آمیز بودند. هر کس سر صحبت را با او باز می کرد، توی دلش می گفت: «چه آدم خوش طینت و دلپذیری!» اما لحظه ای بعد، دیگر درباره ی او قضاوتی نمی کرد و به زودی به خودش می گفت: «چه آدم شیطان صفتی!» بعد هم با سرعت تمام از او فاصله می گرفت، حتی اگر باعث می شد از تنهایی به شدت ملول شود”.
“در ذهنش، هیچ چیز لذت بخش تر از زندگی کردن در تنهایی، لذت بردن از زیبایی های طبیعت و گه گاه خواندن چند کتاب نبود”.
“هر چقدر هم که سخنان یک احمق، احمقانه به نظر برسند، گاهی اوقات برای گیج کردن انسانی باهوش کافی هستند”.
به قلم رسول برهانی
