ویکتور هوگو، زاده ی 26 فوریه 1802 و درگذشته 22 می 1885، شاعر، داستان نویس و نمایشنامه نویس فرانسوی بود.ویکتور دوران کودکی را در کشورهای گوناگونی گذراند. او مدت کوتاهی در کالج اشراف در مادرید اسپانیا درس خواند و در فرانسه تحت آموزش معلم خصوصی خود، پدر ریوییر، قرار گرفت.هوگو سرودن شعر را با ترجمه ی اشعار ویرژیل آغاز کرد و همراه با این اشعار، قصیده ای بلند در وصف سیل سرود. نخستین مجموعه اشعار او در سال 1822 و در بیست سالگی، و نخستین رمانش در سال 1826 به چاپ رسیدند.هوگو در سال 1822 با آدل فوشه، دوست دوران کودکی خود، ازدواج کرد. او به عنوان یکی از بهترین نویسندگان فرانسوی، شهرتی جهانی دارد. آثار هوگو به بسیاری از اندیشه های سیاسی و هنری رایج در زمان خویش اشاره کرده و بازگوکننده ی تاریخ معاصر فرانسه است.
داستان مربوط به قرن هفده در سرزمین اسکاندیناوی است یعنی هنگامی که نروژ هنوز متحد دانمارک بود و نایب‌السلطنه‌ها بر آن حکومت می‌کردند . در میانه بندرگاه دورنت هایم بر روی صخره‌هایی که امواج سر بر آن می‌کوبند تنها دژ مونک هولم قرار دارد که زندان غمبار و مستحکمی است .قهرمان اصلی داستان شوماکر است که از اریکه صدرات عظمایی دانمارک و نروژ به نیمکت خیانتکاران نزول اجلال کرد و حتی کارش به چوبه دار هم کشیده شد اما مورد عفو قرار گرفت و به این زندان روانه شد . شوماکر کسی که اشرافیت را در دانمارک پی افکنده بود اینک از اعماق تبعید نظاره‌گر نو دوستانی است که دست پرورده خود او بوده‌اند.
داستان کتاب سراسر ماجراهاییست که با قلم شیوای هوگو چنان کششی را در خواننده ایجاد می کند که دست کشیدن از این شاهکار ادبی را غیرممکن می سازد
به قلم رسول برهانی
